Kilkadziesiąt lat temu na naszych stołach było zdecydowanie skromniej, niż dziś. Chodziło o to, by się najeść, by posiłek był odżywczy, wysokoenergetyczny i by dawał energię do pracy - często ponad siły. Krupnik (początkowo głównie z kaszą jęczmienną) jest jednym z takich dań. Pojawił się u nas w XVIII w., a rozpowszechnił 100 lat później. W zależności od regionu, podaje się go na różne sposoby, np. w Wielkopolsce robi się go na mięsie wieprzowym i z dodatkiem kiszonej kapusty. W Małopolsce okrasza się go podsmażoną cebulą - tak, jak w przypadku gryczanki, którą z nami zrobicie. Popularna w PRL gryczanka jest bogatszą kuzynką krupniku. Dzieli je kilka różnic. 

Co to jest gryczanka?

Gryczanka to zupa z kaszą gryczaną- jak sama nazwa wskazuje. Jest ona jednak niepalona - łagodniejsza w smaku niż ciemniejsza odmiana. Podczas palenia nie traci ona swoich wartości odżywczych. Biała kasza gryczana wyróżnia się wysoką zawartością wzmacniającego krzemu. Robi się ją na wywarze z kości wędzonych. Odpowiednie będą też żeberka w połączeniu z podrobami - serduszkami i żołądkami drobiowymi. Po ugotowaniu w wywarze zmiękną i w połączeniu z resztą składników będą bardzo smaczne.

Jeśli chcecie jeszcze lepiej doprawić swoją gryczankę, wrzućcie do wywaru kilka namoczonych kapeluszy suszonych grzybów wraz z wodą, w której się moczyły. Zupa będzie jeszcze smaczniejsza. Kasza, ziemniaki, gotowane warzywa i mięso - wszystko to sprawi, że zupa będzie bardzo sycąca. Nie warto czegokolwiek wyjmować. Jeśli jednak chcecie, by zupę wygodniej się jadło, pokrójcie mięso i warzywa na mniejsze kawałki tuż przed końcem gotowania. Zupa z kaszą gryczaną będzie bardzo gęsta - możecie ją nieco rozrzedzić wodą, jeśli wolicie bardziej płynną. 

Zupa z kaszą gryczaną i podrobami - przepis

Składniki:

  • 1/2 kg żołądków drobiowych
  • 300 g serduszek drobiowych
  • 300 g żeberek
  • 3 marchewki
  • 2 pietruszki
  • 1 ćwiartka selera w korzeniu
  • 1 niewielki por
  • 1 cebula
  • 4 średnie ziemniaki
  • 250 g kaszy gryczanej niepalonej
  • kilka kulek ziela angielskiego
  • 3 duże liście laurowe
  • 1 łyżeczka smalcu
  • sól i pieprz

Dodatkowo, do posypania przed podaniem: posiekany koperek lub natka pietruszki. 

Sposób przygotowania: 

  1. Oczyśćcie i pokrójcie mięso. Zalejcie wodą i moczcie przez ok. 15 minut. Odlejcie wodę, zalejcie świeżą wodą (by przykryła całkiem mięso) i zagotujcie na niewielkim ogniu. 
  2. Zbierzcie pianę (szum) z gotującego się wywaru. Dodajcie obrane i pokrojone warzywa (z wyjątkiem ziemniaków), sól, ziele angielskie i liście laurowe.
  3. Zwiększcie gaz i gotujcie na wolnym ogniu. 
  4. Podsmażcie cebulę na smalcu. Gdy się zarumieni, dodajcie do zupy.
  5. Obierzcie ziemniaki i pokrójcie je w kostkę. Dodajcie do zupy wraz z kaszą. Dodajcie łyżeczkę soli i gotujcie na wolnym ogniu do miękkości kaszy i ziemniaków (ok. 15-20 minut). 
  6. Na chwilę przed końcem gotowania wyjmijcie mięso i pokrójcie je drobniej, możecie też oddzielić mięso z żeberek, posiekać i wrzucić z powrotem do zupy. Pokroić drobniej możecie również warzywa.* 
  7. Spróbujcie i w razie potrzeby doprawcie solą i pieprzem. 

*Opcjonalnie, możecie je wykorzystać w innym daniu, kolejnego dnia, np. do pasztetu lub do farszu na pierogi, zmielone i wymieszane z drobno posiekanym mięsem z wywaru.