Rośliny przyprawowe zawierają silne substancje aromatyczne, dzięki którym mogą być stosowane jako przyprawy. Najbardziej znaną w Polsce rośliną przyprawową jest pietruszka.

Pietruszka zwyczajna (Petroselinum crispun) - gatunek rośliny dwuletniej z rodziny selerowatych, osiągająca wysokość do 1,5 m. Jako przyprawa i roślina lecznicza była znana już starożytnym Grekom i Rzymianom. Pochodzi z obszaru śródziemnomorskiego, gdzie rosła w stanie dzikim. Od Greków i Rzymian przejęli ją Iberowie, Gallowie, Germanie i Słowianie. W Polsce przyjęła się natychmiast, i stała się tak bardzo popularna, że właściwie nie ma domu, gdzie by jej nie używano.

W dzisiejszych czasach pietruszka zwyczajna uprawiana jest na całym świecie. Pietruszka lubi żyzną glebę, miejsce słoneczne lub częściowo cieniste. Nasiona pietruszki wschodzą bardzo powoli. Jako roślina dwuletnia, pietruszka w pierwszym roku tworzy przyziemną rozetę liści oraz spichrzowy korzeń. W drugim roku wyrasta łodyga, która osiąga wysokość 50-90 cm. Istnieje wiele odmian: pietruszka zwyczajna, karbowana, korzeniowa, naciowa. Pietruszka z karbowanymi liśćmi jest popularna przy ozdabianiu potraw. Pietruszka zwyczajna z płaskimi liśćmi jest bardziej aromatyczna, liście ma delikatniejsze, miękkie i drobniejsze.

Kwiaty pietruszki pojawiają się w okresie od czerwca do sierpnia. Są drobne, koloru zielonożółtego, zebrane w baldachy z 10 do 20 szypułek. Korzeń ma kształt palowy, najczęściej barwy białej, o twardym miąższu.

Częścią jadalną pietruszki jest zarówno korzeń, jak i części zielone. W medycynie ludowej wykorzystywany jest również olejek otrzymywany z rośliny. Pietruszka jest naturalnym źródłem karotenu (prowitaminy A), witamin B1, B2 i C, zawiera spore ilości żelaza i innych minerałów. Zawiera dużo chlorofilu. Dużo związków mineralnych występuje w korzeniach, a jeszcze więcej w nasionach.

Nasiona pietruszki zwyczajnej są głównie wykorzystywane, jako środek pobudzający trawienie oraz łagodzący wzdęcia i gazy. Korzeń pietruszki zwyczajnej działa jako środek moczopędny, ma właściwości antyseptyczne. W farmacji korzenie wykorzystywane są do produkcji wywarów i herbatek leczniczych. Z owoców przyrządza się wywary, herbatki lecznicze i nalewki.

Pietruszka ma zapach korzenny, słodkawy i lekko cierpki. Najczęściej jest składnikiem zup, wchodzi w skład włoszczyzny. Korzeń pietruszki ma zastosowanie do przygotowania potraw z warzyw, różnych sałatek i wywarów mięsnych. Korzeń gotuje się w zupach i innych potrawach od początku ich przygotowania. Silnie pachnące liście pietruszki służą do przyprawiania wielu potraw. Drobno posiekaną natką należy posypywać gotowe już potrawy, bezpośrednio przed podaniem. Liśćmi i korzeniem przyprawia się gotowane ryby, owoce morza, dziczyznę, potrawy z ziemniaków. Świeże liście dodaje się do sałatek, do musów warzywnych, mięsnych i dipów. Natka pietruszki jest głównym składnikiem, wraz z kaszą kuskus, libańskiej sałatki Tabbouleh.

Olejek pietruszkowy z liści oraz nasion jest używany na skalę przemysłową do przyprawiania konserwowanego mięsa, do sosów, marynat oraz zup.