Aidżwan - Ajwain - kminek koptyjski - jest popularną przyprawą w kuchni arabskiej i indyjskiej. Roślina ajwainu ma zielone, pierzaste liście przypominające pietruszkę, osiąga wysokość do 50 cm.  Ma silny, korzenny aromat i ostry, odświeżający, korzenny smak, trochę przypominający tymianek, kminek i miętę. Małe owoce podobne są do kminku, mają jasnozielone prążki.  Przyprawa pochodzi z terenów Morza Śródziemnego. Obecnie największe rejony upraw znajdują się w Indii, najbogatsze uprawy są w stanach Penżab i Gujaral, występuje również w Pakistanie, na Bliskim Wschodzie i w Afryce.

Przyprawą są nasiona, które są dobrym źródłem białka i olejków eterycznych. Roślina zawiera tymol i lipofile. Aidżwan pomaga w leczeniu niestrawności, poprawia trawienie i łagodzi stany zapalne w przełyku, popularnie zwane "zgagą'. Ma właściwości przeciwgrzybiczne i antybakteryjne. Leczy się nim biegunkę, nudności i wzdęcia.

Aidżwan jest przyprawą pasującą do dań rybnych i potraw z ziemniaków. Przygotowuje się z niego masło ziołowe, dodaje do pieczywa i ciastek. W Indiach najczęściej przyprawia się nią dania z wykorzystaniem nasion strączkowych, fasoli, ciecierzycy i soczewicy. W Etiopii w składzie bardzo popularnej mieszanki przyprawowej berbere można znaleźć aidżwan. Lepiej rozpuszcza się w tłuszczu niż w wodzie. Dodanie aidżwanu poprawia jakość potrawy, bowiem smażenie i pieczenie wydobywa z przyprawy intensywniejszy smak i aromat. Jako przyprawa cieszy się dużą popularnością w diecie wegetariańskiej.  Dawniej uważano, że aidżwan jest afrodyzjakiem.