Legumina
Legumina to nazwa popularnych, chętnie wybieranych deserów, przygotowywanych na słodko. To zazwyczaj dania mączne lub jajeczne. Samo słowo "legumina" pochodzi z języka łacińskiego, gdzie "legumen", "legumina" oznacza tyle co "warzywa strączkowe". Początkowo słowo to było używane w swym prawidłowym znaczeniu i obejmowało zarówno jarzyny, jak i takie produkty jak mąka, groch i kasza. Z biegiem czasu zaczęto zaś określać tym mianem słodkie desery, przygotowywane na bazie mąki, jak na przykład budyń czy naleśniki.
Legumina z kartoflanej mąki
Dziś kolejny przepis z babcinego zeszytu – legumina z kartoflanej mąki. Legumina to rodzaj deseru, najczęściej jest to połączenie mąki, mleka, wody i jaj. Leguminą jest między innymi kisiel, budyń czy pudding. W zeszycie jest kilkanaście różnych przepisów na ten deser, wszystkie z roku 1956
Legumina z jajek
Legumina z jajek to pyszny deser, przygotowywany z dodatkiem jaj. Najczęściej kojarzymy leguminę z deserami gęstymi, przypominającymi w konsystencji budyń czy pudding. Do wykonania najprostszej, a jednocześnie pysznej leguminy niezbędne są dwa podstawowe składniki - jajka i kasza manna. Kaszę mannę można też zastąpić kaszą jaglaną. Potrzebne jest również mleko, cukier oraz jakieś dodatki - na przykład cukier wanilinowy, ulubiona konfitura czy dżem. Najpierw trzeba ugotować mleko i połączyć je z kaszą, a następnie dodać do nich żółtko i ponownie zagotować. Ubite na sztywną pianę białko też dodajemy do kaszy, ale już po zagotowaniu. Taka legumina jest wspaniała zarówno na ciepło, jak i na zimno.
Leguminę z jajek można też przygotować z ryżem lub z owocami czy galaretką. Może przyjąć formę sztywnego ciasta, przypominającego pudding czy ptasie mleczko. Co ciekawe, leguminę z jajkami można także zapiekać. Jest wówczas wyjątkowo pyszna!
Legumina na deser
Legumina to fantastyczny deser, który można przyrządzać na różne sposoby. Każdy kucharz ma pewnie swoje triki, a każdy fan deserów jakieś swoje upodobania w tym względzie. Legumina to określenie odnoszące się do słodkich potraw, przygotowywanych z mąki lub jajek, jednak słowo może również wskazywać na inne, słodkie desery - jak na przykład deser ryżowy. Nazwa może być więc związana z naprawdę różnorodnymi potrawami - sufletami, budyniami, omletami, naleśnikami, racuchami, knedlami, musami czy galaretkami.
Słowo "legumina" może odnosić się do ryżu gotowanego na mleku czy ryżu z owocami, a nawet do pierogów, podawanych z owocami czy twarogiem. Legumina może być również makaronowa - wystarczy że makaron podajemy z dodatkiem białego sera. Słowo określa nawet różnego rodzaju zupy owocowe. Generalnie chodzi o deser, podawany po obiedzie, choć warto pamiętać, że w okresie PRL-u niektóre z tych potraw niegdyś deserowych stały się daniami obiadowymi. Wiązało się to z trudną sytuacją ekonomiczną. Właśnie dlatego obecnie na przykład ryż na mleku czy makaron z białym serem kojarzy nam się bardziej z obiadem niż z deserem.
Co ciekawe, w XIX wieku i na początku XX wieku w książkach kucharskich pojawiły się obszerne rozdziały poświęcone właśnie leguminom. Nie uznawano za nie jednak wypieków, takich jak torty czy ciasteczka. Chodziło o połączenia głównie mąki i mleka lub mąki, wody oraz owoców. W tej chwili łatwo takie desery przygotować, ponieważ sklepowe półki obfitują w gotowe budynie i kisiele. Można jednak także przygotować podobne desery samodzielnie.
Legumina - o tym warto pamiętać
Legumina to smaczny deser, który dawniej gościł nawet na niektórych wigilijnych stołach. Nasi przodkowie w ciekawy sposób potrafili go urozmaicać. Do makaronów, ryżu, kasz czy kremów dodawali między innymi mak, migdały, miód czy bakalie. Warto pamiętać o tej dowolności, ponieważ i dzisiaj możemy skorzystać z wyobraźni przyrządzając swoją leguminę. Do szykowanej kaszy manny możemy dodać na przykład startą skórkę z cytryny czy pomarańczy, albo garść rodzynków. Możemy też oczywiście dodać do niej kilka różnych produktów wzbogacających smak. Kaszę mannę możemy też podawać po ugotowaniu, albo po upieczeniu. W tym drugim wypadku fantastycznie będzie smakować nie tylko z dodatkiem dżemu, ale też bitej śmietany czy kandyzowanych owoców.
Możemy też przygotować leguminę na przykład z kwaśnej śmietany. Trzeba ją rozetrzeć z mąką pszenną i żółtkami, a po roztarciu dodać do nich cukier, odrobinę soli i sok z cytryny. Całość pieczemy. Przepisów na pyszną leguminę jest zresztą wiele! Niektóre jej odmiany lepiej smakują na zimno, a inne na ciepło.
