To, co jemy, ma ogromny wpływ na jakość naszego życia, w tym na prawidłowe funkcjonowanie naszego mózgu. To jeden z naszych najważniejszych organów i powinien być właściwie odżywiony, jeśli chcemy, żeby działał sprawnie. Produkty, które zawierają w sobie żelazo (np. wieprzowina, podroby, sezam) i stanowią bogate źródło kwasów tłuszczowych (np. olej lniany, jajka, orzechy, sardynki) są niezbędnym paliwem dla naszych neuronów. Jednym z produktów, które nasz mózg "lubi", i jakich do prawidłowej pracy potrzebuje nasza pamięć, jest amarantus. Zobaczcie, dlaczego. 

Amarantus - pochodzenie, wartości odżywcze

Nasiona amarantusa były znane już Aztekom i Majom: uważali oni, że te ziarenka dają niespożytą siłę wojownikom. Współcześnie amarantus uważany jest za superfood, czyli żywność, której korzystne działanie na organizm człowieka udowodniono naukowo. Amarantus ma wysoką zawartość błonnika – jego ilością zdecydowanie przewyższa pszenicę, owies, ryż czy kukurydzę. Nie zawiera glutenu, więc jest popularny w jadłospisach osób chorujących na celiakię, a także tych, którzy glutenu po prostu unikają. Ma niski (ok. 37) indeks glikemiczny, przez co jest również bezpieczny dla cukrzyków. 

Ziarenka amarantusa charakteryzują się wysokimi wartościami odżywczymi i zdrowotnymi. Pod względem zawartości żelaza, wręcz nie mają sobie równych (5x więcej niż liście szpinaku). Już 1 posiłek z amarantusem dziennie całkowicie pokrywa zapotrzebowanie na ten pierwiastek. Dodatkowo te maleńkie ziarenka zawierają: magnez, cynk, potas, witaminy z grupy B (B1, B2, B6), witaminę E, niacynę, rutynę oraz skwalen, który ma właściwości antyoksydacyjne, przeciwzapalne, przeciwalergiczne oraz zwiększa odporność organizmu. Amarantus jest pełen kwasów tłuszczowych (omega-3 i omega-6), dzięki którym działa jak motor napędowy naszego mózgu – poprawia funkcjonowanie pamięci i korzystnie wpływa na umiejętność koncentracji. 

Amarantus - jak jeść?

Nasionka amarantusa możecie zmielić i dodawać w tej formie do różnych posiłków lub ugotować je w formie kleiku – tak długo, aż zamienią się w gęstą masę. Najlepszą formą ich wykorzystania do sprawnej pracy naszego mózgu i łatwiejszego skupienia się na codziennych zadaniach, będzie zjedzenie nasion na śniadanie. Przed zabraniem się za przyrządzanie potraw z amarantusem, warto nauczyć się właściwie traktować te ziarenka. Nasiona same w sobie są dość specyficzne w smaku, przypominają nieco quinoę; żeby pozbyć się z nich lekko ziemistego aromatu, wystarczy przestrzegać 1 zasady: trzeba gotować amarantus co najmniej 20 minut. Polecamy wam prosty, podstawowy przepis na amarantusiankę, która z powodzeniem zastąpi każdy rodzaj owsianki. 

Amarantusianka, czyli najlepsze śniadanie – przepis na 4 porcje

Składniki:

  • 200 ml nasion amarantusa (ok. 1 filiżanka)
  • 400 ml wrzątku + jeszcze trochę pod koniec gotowania nasion (ok. 50-100 ml)
  • 2 czubate łyżki gęstego jogurtu (typu greckiego) lub serka homogenizowanego śmietankowego
  • świeże sezonowe owoce lub ulubione mrożone

Sposób przygotowania:

  1. Nasionka amarantusa przepłuczcie na sicie pod bieżącą wodą;
  2. Zalejcie je 2 objętościami wrzątku. Dzięki temu amarantus od razu zacznie się gotować, więc można zmniejszyć ogień i gotować go na średnim płomieniu;
  3. Gotujcie co najmniej 20 minut. Pod koniec gotowania możecie zauważyć, że amarantus wchłonął całą wodę, wówczas trzeba dolać trochę wrzątku z czajnika. Do gotowania nie dodawajcie soli – amarantus jest zbożem bogatym w sód;
  4. Do ugotowanego amarantusa dodajcie 2 łyżki jogurtu lub serka;
  5. Dodajcie część ulubionych drobnych owoców i wymieszajcie;
  6. Przełóżcie amarantusiankę do miseczek, udekorujcie resztą owoców i jedzcie ze smakiem. 

Źródło: Twój mózg. Jak zadbać o siebie naprawdę, Michael Cymes, tłum. Eliza Kasprzak-Kozikowska, Wyd. ANDROMEDA, Kraków 2019;

Źródło przepisu: https://madameedith.com/