Podstawowym surowcem jest sok wiśniowy otrzymany ze świeżych, dojrzałych (nie przejrzałych), zdrowych czarnych wiśni (nie szklanek), najlepiej drylując je, a następnie wyciskając z nich sok przy pomocy prasy do owoców. Otrzymany sok (fachowo zwany moszczem) od razu po wyciśnięciu konserwuje się, dodając na każdy litr soku 265 ml spirytusu 95⁰. Otrzymuje się w ten sposób tzw. mors wiśniowy o mocy ok. 20% alkoholu. 1000 ml moszczu + 265 ml spirytusu 95⁰ daje 1265 ml płynu, w którym zawarte jest ok. 252 ml czystego alkoholu (265 ml x 0,95 = 252 ml), a więc w przybliżeniu 20%. Ilość dodawanego do wiśniówki morsu zależy od ilości cukru użytego do jej nastawu i tak dla wiśniówek wytrawnych powinna wynosić ok. 40%, natomiast dla wiśniówki słodkiej ok. 25% - 30%. Chcąc nadać wiśniówce smak lekko pestkowy dodaje się do zestawu nalewu na wiśnie i pestki. Nalew można zastąpić 1% roztworem olejku migdałowego (otrzymanego poprzez rozpuszczenie 1 ml olejku migdałowego w 99 ml spirytusu). Ważne aby był to naturalny olejek migdałowy, a nie jakieś sztuczne aromaty czy esencje nie mające nic wspólnego (poza zapachem) z naturalnym produktem. Do wiśniówek słodkich (zawierających ponad 20% cukru) dodaje się różne składniki celem wzbogacenia barwy, zapachu i smaku. Są to moszcze lub morsy z czarnych jagód, malin, truskawek, ewentualnie innych owoców. Wódka taka, de facto, przestaje być wiśniówką, a staje się ratafią wiśniową. Poza tym, często stosowany jest dodatek małych ilości wanilii, cynamonu, goździków, anyżku. Cukier do wiśniówki dodaje się w postaci syropu cukrowego. Kolejność dodawania poszczególnych składników zwykle jest następująca: morsy - syrop cukrowy - nalew - spirytus - zaprawy - woda. Dodając do morsu syrop i nalew otrzymany roztwór miesza się dokładnie, po czym dodaje się spirytus wraz z zaprawami i na końcu dodaje się wodę do ustalonej objętości. Przygotowując nastaw należy przestrzegać kilku podstawowych zasad. Mianowicie olejki wlewa się zawsze do spirytusu, a nie do gotowego zestawu. Syropu cukrowego nie należy wlewać wprost do mocnego spirytusu, a do cieczy o niezbyt dużej mocy. Nie jest wskazane wlewanie morsów do stężonego spirytusu, a więc spirytus dolewamy do mieszaniny morsów z syropem. Okres dojrzewania dla prostych wiśniówek wynosi min. od 2 do kilku tygodni, natomiast dla złożonych ratafii korzenno - ziołowych okres ten ulega wydłużeniu do min. 2 miesięcy. Oczywiście wódeczka tym lepsza im starsza, więc nic nie stoi na przeszkodzie, aby leżakowała rok, czy nawet dłużej. Gotowy zestaw czasem nie jest odpowiednio klarowny i przeważnie wymaga przefiltrowania. Przy czym nie należy filtrować wódki od razu po zestawieniu, ale po pewnym czasie. Tym dłuższym, im wódka jest słodsza (1 - 3 dni po zestawieniu). Wódkę można przefiltrować albo przez kilkukrotnie złożoną gazę, albo używając bibuły filtracyjnej (do kupienia w sklepach z artykułami winiarskimi). Ewentualnie można użyć specjalnych filtrów (grawitacyjnych, bądź mechanicznych), również do kupienia w takich sklepach. Klarowną wódkę przelewa się do butelek. Należy zwrócić uwagę aby butelki były czyste, bez żadnego obcego zapachu, a korki zdrowe, nie spróchniałe, bez szczelin lub szpar, uprzednio wyparowane. Do zatykania butelek można użyć ręcznej korkownicy (koszt od ok. 40 PLN w górę).