Kluski ziemniaczane, pyzy, kopytka czy placki kartoflane to jeden z bardziej lubianych rodzajów potraw kuchni polskiej. Dania z ziemniakami cieszyły i cieszą nasze podniebienia od pokoleń. Można o nich czytać już w najstarszych książkach kucharskich, do których należy i poradnik Monatowej. Pełny tytuł książki to chyba najdłuższy tytuł w historii polskiej literatury, szczególnie tej kulinarnej. Pełny brzmi: „Uniwersalna książka kucharska z ilustracyami i kolorowemi tablicami odznaczona na wystawie hygienicznej w Warszawie w 1910 r. : przeszło 2200 skromnych i wytwornych przepisów gospodarskich i kuchennych z uwzględnieniem niezbędnych warunków odpowiedniej dyety codziennej hygieny oraz kuchni jarskiej”. 

Codzienny jadłospis większości Polaków w tamtym okresie był dość ubogi. Prym wiodły na co dzień ziemniaki i kluski w różnych wariantach, m.in. kluski saskie, o których również pisaliśmy, lub szare, okraszone skwarkami lub masełkiem i bułką tartą. Masa ziemniaczana na kluski przyjmowała też również ser. Na deser popularny był sernik ziemniaczany. Klasykiem były też kluski z serem. Tutaj jest to dość nietypowy ser, bo bryndza. Ten wyrazisty, owczy ser rewelacyjnie komponuje się z ziemniakami. W sklepach najczęściej zetkniecie się z bryndzą krowią lub krowio-owczą, ale ta najbardziej tradycyjna bryndza jest produkowana z mleka owczego. 

Kluski z ziemniaków i bryndzy - przepis

Składniki:

  • 10 średnich ziemniaków
  • 120 g bryndzy
  • 1 jajko
  • mąka*
  • sól do ciasta i osolenia wody

Sposób przygotowania:

  1. Ziemniaki ugotujcie, przepuśćcie przez praskę. 
  2. Dodajcie do masy ziemniaczanej bryndzę, jajko i tyle mąki, by móc uformować z nich kulki. Posólcie masę, ale ostrożnie - bryndza jest dość słona.
  3. Do osolonego wrzątku wrzućcie partiami kluski.
  4. Gotujcie 7-10 minut, aż wypłyną na powierzchnię.
  5. Podawajcie z roztopionym masłem i / lub przysmażoną na maśle bułką tartą. 

Bryndza - co to takiego?

Bryndza to biały podpuszczkowy ser z niepasteryzowanego mleka owczego o pikantno-słonym smaku z kwaskowatą nutą. Ma ona kremową, łatwą do rozsmarowania konsystencję. Produkcja tradycyjnej bryndzy polega na kruszeniu twarogu oraz ucieraniu i sezonowaniu go w pojemnikach z naturalnych surowców - można w skrócie powiedzieć, że to „przetrzymany” dłużej w specyficznych warunkach twaróg. 

Bryndzę spotkacie na Podhalu, w Karkonoszach i w Karpatach, ale nie tylko. Ser znany jest też w Czechach, na Słowacji, w Austrii, czy w Rumunii. Jada się tam np. grzanki lub pierogi z bryndzą. Prawdziwa bryndza jest wyrabiana z owczego mleka, ale ma wiele odmian. Co za tym idzie, może w detalach różnić się smakiem. Zależą one od różnic klimatycznych, składu łąki, rodzaju wody, a nawet mikrobiologii czy środowiska, w którym pasą się owce.

 

Źródła: 

Bryndza prawdziwa. Serowarstwo prawdziwie tradycyjne i uczciwe, Slow Food Dolny Śląsk, Dolnośląska Edukacja dla Zrównoważonej Konsumpcji - Kooperatywa Konsumencka

Pularda.com.pl