Każdy kraj ma swoich kulinarnych celebrytów: kucharzy prowadzących programy telewizyjne, znanych restauratorów czy jurorów w reality shows o jedzeniu. Bardzo często jedna osoba pełni tak naprawdę wszystkie trzy funkcje. Choć niektórym celebrytom z tej branży zarzuca się, że w rzeczywistości nie potrafią gotować, nie dotyczy to z pewnością postaci wymienionych w tym artykule. Celebryta jako taki to osoba „znana z tego, że jest znana”, natomiast dzisiejszym bohaterom nie można zarzucić ani bezbarwności ani braku umiejętności prowadzenia interesów. Osoby te (mimo powyższego tytułu) to więcej niż celebryci. To ludzie z głową na karku, o zupełnie różnych - i wyróżniających się - osobowościach.


Pierwszą i chyba najsłynniejszą kulinarną gwiazdą była oczywiście Julia Child, Amerykanka w Paryżu, pierwsza w historii absolwentka prestiżowej szkoły Le Cordon Bleu (1951), popularyzatorka kuchni francuskiej w Stanach Zjednoczonych, współautorka książki kucharskiej Mastering the Art of French Cooking (1961) i wieloletnia gospodyni programów kulinarnych (w tym The French Chef). Odznaczana była Legią Honorową, Medalem Wolności i doktoratami honoris causa kilku uczelni.


Wielka Brytania
Obecnie największą popularnością, także poza swoją ojczyzną, cieszy się dobrze nam znana „Wielka Trójka” Brytyjczyków: Nigella Lawson, Gordon Ramsay i Jamie Oliver. Paradoksalnie to ten naród przoduje w kreowaniu kulinarnych celebrytów, chociaż kuchnia brytyjska nie uchodzi za wytworną, ani wyszukaną. Może właśnie dlatego tamtejsi kucharze i restauratorzy mają duże pole do improwizacji?

Wielka Brytania jest zapatrzona w Nigellę Lawson, która inspirowała samego Tima Burtona i która nie przyjęła od Królowej Elżbiety II Orderu Imperium Brytyjskiego, a w dzieciństwie była wyrzucana ze szkoły za złe zachowanie, mimo wpływów ojca, który był politykiem w ekipie Margaret Thatcher. Kiedy Nigella poleciła telewidzom gęsi smalec przed Bożym Narodzeniem, jego sprzedaż wzrosła w kraju o 65 %. Gordon Ramsay jest właścicielem kilkanastu restauracji i pubów w swoim kraju i drugich tylu na świecie. Znany jest z bezkompromisowości i kontrowersyjnych zachowań: kiedyś nazwał indyki, które miał zabić i przyrządzić, imionami swoich konkurentów. Ze swoich restauracji wyrzucał już krytyków kulinarnych i gwiazdy. A wspomnieć trzeba, że na stolik w jego lokalu czeka się tygodniami. Podobnie jak u Jamiego Olivera, który dla odmiany kreuje się na społecznika. W swoich restauracjach zawodu kucharza uczy m.in. młodzież z poprawczaków, a gdy zaangażował się w kampanię promującą humanitarne zabijanie kurczaków, na oczach telewidzów uśmiercił jednego w sposób zgodny z przepisami, by zademonstrować okrucieństwo uboju. Walczył również o to, by dzieciom w szkołach nie sprzedawano fast foodów.

Stany Zjednoczone
Anthony Bourdain to gospodarz programów w stacji Travel Channel i CNN. Związany z wieloma restauracjami (najbardziej z Brasserie Les Halles w Nowym Jorku), zasłynął w 2000 roku książką Kitchen Confidential: Adventures in the Culinary Underbelly, w której opisywał ciemne strony pracy w kuchni. Jego artykuły pojawiały się chociażby w The New Yorker, The New York Times, The Times. Jeden z odcinków jego programu No Reservations, kręcony w Bejrucie w momencie wybuchu konfliktu izraelsko-libańskiego w 2006 roku, został nominowany do Emmy Awards. W innych odcinkach Anthony Bourdain próbuje najdziwniejsze lokalne potrawy. Zdarzyło mu się już zjeść owcze jądra w Maroko, jajka mrówki w Meksyku i kobrę w Wietnamie. Jest krytykiem wegetarianizmu, weganizmu i amerykańskich celebrytów kulinarnych, komentatorem i jurorem amerykańskiego Top Chefa.


Singapur
Jedną z większych kulinarnych osobowości Singapuru jest Sam Leong, kucharz z 26-letnim stażem, gotujący przede wszystkim współczesną kuchnię chińską. Talent odziedziczył po ojcu, Malezyjczyku, również znanym kucharzu. W wieku 28 lat Sam Leong został szefem kuchni w restauracji w hotelu Four Seasons Hotel. Był zapraszany na najważniejsze kulinarne imprezy świata (Master of Food & Wine, Annual St Moritz Gourmet Festival) i odznaczany wieloma tytułami (Best Asian Ethnic Chef of the Year podczas World Gourmet Summit Awards of Excellence w latach 2001, 2002 2004; Szef Kuchni Roku 2005). Gotował dla samego Georga Busha, Billa Clintona czy Królowej Elżbiety II i współpracował z Sinagpore Airlines. Pojawiał się w chińskim programie kulinarnym King of the Kitchens oraz jako juror w Star Chef i Good Food Fun Cook. Autor książek kucharskich i właściciel szkoły dla kucharzy, prowadzonej wspólnie ze swoją żoną, Forest Leong, która również dorastała w kulinarnej rodzinie, w Tajlandii.

Australia
Warto przyjrzeć się sylwetkom trójki jurorów z australijskiej edycji Master Chefa. Pierwszy z nich, Gary Mehigan jest właścicielem restauracji w Melbourne (wielokrotnie nagradzanej Fenix i Maribyrnong Boathouse). Doświadczenie zdobywał w najlepszych restauracjach w Londynie, natomiast na ekranie - jako gospodarz programu Boy’s Weekend w LifeStyle Channel oraz Good Chef Bad Chef. Jest również autorem bestsellerowych książek kucharskich. George Calombaris, mimo młodego wieku (33 l.), również ma już na koncie wiele tytułów. Global Food and Wine Magazine umieścił go na liście 40 najbardziej wpływowych szefów kuchni na świecie, zaś The Age Melbourne Magazine – na liście 100 najbardziej wpływowych ludzi. George Calombaris ma cztery restauracje w Melbourne i jedną na greckiej wyspie Mykonos. Jest autorem książek na temat greckiej kuchni. Matt Preston pisuje m.in. dla Herald Sun i Daily Telegraph. Jako Dyrektor Kreatywny Melbourne Food and Wine Festival, przekształcił tę imprezę w wielkie światowe wydarzenie. Jest laureatem nagrody Graham Kennedy Award 2010 w kategorii Outstanding New Talent  i World Food Media Awards 2008 w kategorii World’s Best Food Journalist.

Karolina Bardecka
Więcej o podróżach i kulinariach znajdziesz na moim blogu „Podróże od Kuchni”.