Na targu warzywnym zajmują pierwsze miejsca, tuż obok pomidorów. Ułożone równiutko w koszykach zachęcają przechodniów do kupna. Najlepsze bakłażany są średniej wielkości lub te całkiem małe, które występują w okresie letnim. Duże natomiast są w środku gąbczaste, mają dużo drobniutkich pesteczek oraz są bardzo gorzkie. Sezonowe cukinie są małe, wręcz malutkie. Natomiast kwiaty piękne i niesamowicie żółte. Muszę przyznać, że nigdy nie widziałam cukinii o tak olbrzymich, pęczastych rozmiarach jak te w Polsce. Być może chodzi tu o rożne odmiany warzywa. W każdym bądź razie Włochy są największym producentem cukinii w Europie. Podobno kilka lat temu kraj ten znalazł się w księdze Guinessa, gdyż w mieście Ferrara wyhodowano najdłuższą cukinię świata. Mierzyła 2 metry.

Zaletą cukinii jest niskokaloryczność. W 95% składa się z wody. 100- gramowa porcja ugotowanego warzywa zawiera ponad jedną czwartą dziennego zapotrzebowania dorosłego człowieka na witaminę C oraz jedną szóstą zapotrzebowania na kwas foliowy. Dopiero niedawno odkryłam, że nie tylko kwiaty cukinii można podawać na surowo, ale i samą cukinię. Starta na drobniutkie paseczki wspaniałe nadaje się do wszelkiego rodzaju sałatek warzywnych.

Obok cukinii na stoiskach warzywnych leży bakłażan. Czy wiecie, że w Europie przez wieki był traktowany jako ozdobna roślina. Uważano, że jest trujący. Być może ze względu na jego gorzki smak? Pierwszym przepisem włoskim na bakłażan, które przychodzi mi na myśl, jest Parmigiana. Pochodzi z regionu Kampania, ale jego sława rozniosła się na cały kraj. Przygotowanie jest dość pracochłonne, ale zapewniam, że warte zachodu. Najpierw należy pokroić bakłażana na plastry, posolić, przykryć czymś ciężkim i odstawić na około godzinę (w ten sposób bakłażana pozbawimy goryczki). Następnie należy osuszyć warzywo z wytworzonej wody, maczać w roztrzepanym jajku z solą i obtaczać w mące. Smażyć na głębokim oleju. Następnie blachę polać sosem pomidorowym, rozłożyć plastry bakłażana, kawałki mozzarelli, sos pomidorowy i tak na zmianę, tworząc kilka warstw. Na końcu posypać startym parmezanem. Piec w temperaturze 180 stopni przez 20-25 minut.

Zobacz także: Przepis na cukinię – 20 pomysłów

Dla tych, którzy wolą lżejszą kuchnię proponuję mój przepis na ruloniki z bakłazana. Zamiast smażyć, grillujemy warzywo. Kapary dodają ciekawej nuty całemu daniu, dlatego polecam je dodać. Do rulonika bakłażanowego możemy włożyć również gotowaną szynkę.

Tylko w niektórych włoskich miastach obchodzi się święto bakłażana lub cukinii. Właśnie w sierpniu w Marina della Lobra (prowincja Neapolu) bakłażana przyrządza się na różne sposoby: poczynając od dan słonych, kończąc na słodkich. Natomiast w lipcu w Fabrica di Roma (prowincja Viterbo) smaży się cukinię oraz jej kwiaty.

Jak wiecie Włosi są bardzo muzykalni. W tym kraju powstają piosenki na każdy temat. Nie mogło zabraknąć również bakłażana. Leone Di Lernia śpiewa:

„Io c'ho fame                                       „Jestem głodny

mangio il pane col salam                      jem chleb z salami

melanzan melanzan melanzan” i bakłażanami bakłażanami bakłażaniami”

W internecie znalazłam również włoskie wiersze o cukinii:

Zucchina Cukinia

Oh! dolce e verde oblunga verdura

il tuo sapore non mi spaura!

- Dolce fiorita

salata saporita

fritta pastellata dorata

intinta in pinzimonio

spezzettata o saltata

senza o con cipolla,

cara zucchina

nel tuo ultimo viaggio

dal campo al mio intestino

energia pura e vitamina

l'ode è a te

cara zucchina

sei per me, fonte di vita...

Oh! Słodkie zielone podłużne warzywo

Twój smak mnie nie przeraża!

Słodka kwitnąca  słona, smaczna

smażona w złotym cieście

maczana w oliwie

w kawałkach lub smażona na patelni

z cebulą lub bez,

droga cukinio

w twojej ostatniej podróży

z pola do mojego jelita

czysta energio i witamino

dla ciebie oda,

droga cukinio

jesteś dla mnie, źródłem życia...

Na szczęście złe czasy bakłażana dawno poszły w niepamięć. Obecnie uważany jest za jedno z najzdrowszych, pożywnych i smacznych warzyw. Oprócz świąt jemu dedykowanych w 2006 roku w Palermo odbyła się Olimpiada Bakłażana. Najlepsi kucharze przygotowali bakłażanowe dania z 11 krajów, między innymi z: Portugalii, Hiszpanii, Włoch, Tunezji, Turcji, Grecji, Francji. Do przygotowania potraw zużyto ponad 1000 bakłażanów. Złoto wygrały Włochy, srebro Syria, a brąz Turcja. Również cukinia uwielbiana jest przez Włochów. Występuje w bardzo wielu potrawach, zarówno słonych jak i słodkich. Oczywiście nie może zabraknąć jej na pizzy!

Autorka tekstu prowadzi blog Moja Toskania, na którym dzieli się z czytelnikami przepisami z kuchni włoskiej, a przede wszystkim toskańskiej. We wrześniu ukaże się również książka autorstwa Pani Aleksandry pt. Smaki Toskanii. Po więcej informacji zapraszamy na blog autorki.

Zobacz także:  Bakłażan - przepisy na 20 dań