Winogrona i kłosy zbóż to atrybuty bogini urodzaju Demeter. Winorośl była znana już dawno przed mitologią grecką, nawet przed Noem, który podobnie jak bożek Bachus uwielbiał uciąć sobie drzemkę po wypiciu napoju z sfermentowanego soku. W Starym i Nowym Testamencie możemy znaleźć bardzo dużo pouczających historii o winnicach, winnych gronach i winie.

Legenda o winogronach głosi, że pochodzą z Armenii. Do Europy sprowadzili je Grecy, a potem Rzymianie rozprowadzili winnice we wszystkich podległych im krajach.

„Mleko roślinne”

Francuzi, którzy nie potrafią wyobrazić sobie obiadu bez jednego kieliszka wina, nazywają sok z winogron „mlekiem roślinnym”. Sok winogronowy ma więcej walorów niż mleko ssaków, ponieważ nie zawiera tłuszczu i lepiej znoszą je delikatne wątroby. 

Wartości odżywcze winogron

1kg winogron daje około 800 kalorii. Kilogram to bardzo dużo i chyba nikt nie potrafiłby zjeść ich tyle w ciągu dnia. Kalorie zawarte w tych owocach pochodzą głównie z cukru, najwięcej jest glikozy, bardzo dobrze przyswajalnej przez organizm. Bogate są w witaminy A, B, PP i C, dlatego zalecane są dla osób z problemami serca. Ponad to zawierają dużo wapnia, fosforu, żelaza, potasu i manganu. Dzięki tym związkom mineralnym winogrona działają moczopędnie, oczyszczają nerki, a dzięki pestkom, pogryzionym lub nie, wpływają pobudzająco na ruch robaczkowy jelit. Świetnie regulują pracę wątroby i woreczka żółciowego. Kwaśne winogrona działają zasadotwórczo, dlatego poradzą sobie z nadkwasotą.

Niestety nasz klimat nie sprzyja winogronom. Potrzebują one 150 dni wegetacji, owoce hodowane w południowych krajach są najsmaczniejsze.