Nazwa szczypiorku wywodzi się z połączenia dwóch greckich słów: skhoinos – sitowie i prason – por. W Europie szczypiorek zadomowił się na dobre w XVI wieku - początkowo we Włoszech. Szczypior to "liście" cebuli, która jednak nadaje się nie tylko jako ozdoba czy opcjonalny dodatek. Z daleka, w ogródku, wygląda on jak niepozorna "kępka" trawy (szczególnie odmiany z wąskimi liśćmi), ale ma wspaniałe właściwości dla waszego samopoczucia. Możecie śmiało wykorzystywać go w swoich daniach jako jeden z głównych składników. Nie zawsze musi być w cieniu czy tylko dla dekoracji. Co więcej, kwiaty szczypiorku również są jadalne. 

Szczypiorek - właściwości

Nie lekceważcie szczypiorku i jedzcie go świadomie. Jest on niskokaloryczny (ma zaledwie 30 kcal / 100 g). Pobudza przy tym apetyt i nadaje daniom lekko pikantny posmak. Z czasem jego ostrość maleje - rośliny jednoroczne są zdecydowanie bardziej wyraziste w smaku niż dwuletnie. Szczypiorek jest świetnym źródłem witaminy A, C, E oraz z grupy B (B1, B2 i kwasu foliowego - witaminy B9). Znajdziecie w nim też błonnik, flawonoidy, siarkę, olejki eteryczne i minerały: potas, wapń, magnez, żelazo i fosfor.  

To świetne warzywo dla wszystkich tych, którzy chcą zgubić kilka kilogramów i czują się "opuchnięci". Łyżeczka szczypiorku ma zaledwie 2 kalorie. Szczypiorek z cebuli wspiera ponadto trawienie, poprawia pracę jelit i zapobiega zaparciom. Poza tym pomaga on usuwać nadmiar wody z organizmu i oczyszczać go z toksyn (wspiera prawidłową pracę wątroby). 

Ponadto szczypiorek wyróżnia się dużą ilością fitosteroli. Substancje te znajdują się w różnych roślinach i są podobne budową do cholesterolu. Szczypiorek i inne produkty, które zawierają fitosterole, pomagają zmniejszyć wchłanianie cholesterolu z żywności, co pomaga obniżyć ryzyko rozwoju chorób układu sercowo-krwionośnego, w tym miażdżycy. 

Szczypiorek nie tylko do schrupania. Zjedzcie go inaczej niż zwykle

Posiekany szczypiorek pasuje szczególnie dobrze do dań z jajek: jajecznicy, past jajecznych, omletów, jajek sadzonych. Często zobaczycie go również w twarożku do chleba. To wspaniałe i sycące, tradycyjne polskie śniadania. Występuje też w zupach, chłodnikach, sałatkach, surówkach czy na ziemniakach. To jednak wciąż dość konwencjonalne podejście do szczypiorku. Możecie go użyć również do przygotowania smakowego masła szczypiorkowego i dipów jogurtowo-ziołowych. Jeśli lubicie eksperymenty, przygotujcie zupę krem ze szczypiorku, pastę do chleba, w której głównym bohaterem jest szczypior lub przetwory: marynowany lub kiszony szczypiorek. 

Kto nie powinien jeść szczypiorku?

Oczywistym ograniczeniem jest uczulenie na to warzywo. Szczypiorek z cebuli jest też niewskazany przy problemach żołądkowych, w tym wrzodach, nadkwasocie, refluksie oraz stanach zapalnych trzustki, żołądka i pęcherzyka żółciowego. Pobudza on wydzielanie soków żołądkowych, przez co wymienione problemy mogą się nasilać. Zamieńcie go na inne ziółko również wtedy, jeśli macie skłonność do zakrzepów krwi.