Stara legenda głosi, że czarna herbata została wynaleziona przez przypadek - podczas przewozu skrzyni z liśćmi zielonej herbaty zaczął padać deszcz, zamoknięte liście zaczęły fermentować...

Herbata czarna zyskała swoją nazwę dzięki charakterystycznemu, ciemnemu odcieniowi swoich liści. Swój kolor zawdzięcza ona specyficznym procesom, które zachodzą podczas jej przygotowania: więdnięcia, skręcania, fermentacji i suszenia. Liściom herbaty pozwala się więdnąć, a następnie są one zwijanie – te zabiegi sprawiają, że wypuszczają one sok i pomaga w utlenianiu. Dzięki tym procesom herbata uzyskuje swój brunatny odcień. Herbatę parzy się w wodzie o temperaturze 95 stopni przez ok. 4 minuty.

Rodzaje czarnej herbaty: 

Yunnan – jest chińską czarną herbatą, która jest uprawiana w prowincji o tej samej nazwie. Europejczycy cenią ją sobie ze względu na jej słodkawy smak. Liście tej herbaty mają czerwony kolor.

Assam – herbata ta pochodzi z Indii. Do Indii herbata została przywieziona z Chin przez dwóch anglików – braci Bruce. To właśnie oni zapoczątkowali uprawę herbaty w regionie Assam. Herbatę Assam zbiera się od wiosny do jesieni, jej liście mają różne odcienie: od pomarańczowej do ciemnoczerwonej. Herbata ta ma wyrazisty smak i aromat, który nie wszystkim odpowiada.

Darjeeling – jeden z najszlachetniejszych gatunków indyjskiej herbaty, charakteryzujący się cierpkim, muszkatołowym smakiem oraz jasnozłotym odcieniem naparu. 

Ceylon – są uprawiane na wyspie Sri Lanka. Występuje wiele rodzajów tej odmiany czarnej herbaty: od czarnych całych liści, po rozdrobnione, ciemnobrunatne listki. Herbaty o drobniejszych liściach parzy się tylko 2 minuty, natomiast te o większych 3-4 minut.

 Zobacz też: domowa ice tea - mrożona herbata na 10 sposobów

1. Caprari M., Herbata, KDC, Warszawa 2008
2. Romanowska M., Słownik sztuki kulinarnej, Świat Książki, Warszawa 2006