"Pozerka. Moje życie w dwudziestu trzech pozycjach jogi" to książka, która czyta sie jednym tchem, jest napisana z lekkością i humorem, łączy w sobie powieść obyczajową połączoną z jogą, która, z tego co wiemy, jest panaceum na wszystkie kłopoty, jak te zdrowotne, tak i duchowe. Historia ta została napisana w oparciu na własnych doświadczeniach autorki - Claire urodziła córeczkę, i mimo radości z macierzyństwa, kosztowało ją to dużo wysiłku. Narodziny dziecka diametralnie zmieniają życie każdej kobiety, to samo spotkało też Claire, mimo wszystko dąży ona do bycia idealną matką, co w Seattle, gdzie mieszka, jest normą społeczną - tu każda kobieta musi być troskliwą matką, czułą żoną, świetnym pracownikiem i odpowiedzialnym obywatelem. Niestety kłopoty zdrowotne nie pozwalają jej na realizacje " planu " i bycie " idealną". W poszukiwaniu sposobu na poprawie zdrowia, i też samopoczucia, Claire postanawia ćwiczyć jogę, a wszystkie swoje zmagania i doświadczenia z tym związane, rozpisuje w dwadzieścia trzy pozycje jogi - zmagania z oporem własnego ciała, bo nie miała nigdy styczności z jogą, oraz wykonywanie kolejnych pozycji, którym towarzyszą niesamowite emocje, autorka opisuje w bardzo wciągający i zabawny sposób, ale można też odnaleźć w powieści inny przekaz, taki swoisty przewodnik, zwłaszcza dla osób, które dopiero zaczynają swoją przygodę z jogą, całość zachwycająco ciekawa i bardzo precyzyjnie opisana, ze wszystkimi szczegółami, emocjami, które towarzyszyły Claire na macie do ćwiczeń oraz w życiu prywatnym - kłopoty mażłeńskie, wspomnienia z dzieciństwa, rozmyślanie nad wszystkim, co ją dotychczas spotkało,z dystansem i poczuciem humoru. Bo, jak sie okazuje, joga jest dobra na wszystko, prócz ciała, usprawnia umysł, pozwala podejmować słuszne decyzje, na nowo otwierac przed sobą świat, poznawać lepiej swoich bliskich...
Ksiażka warta uwagi, z pewnością przypadnie do gustu szerokiemu gronu czytelniczemu, bo w " Pozerce" każdy moze odkryć coś dla siebie, a i pisownia jest barwna i lekka, idealna lektura dla odpoczynku.
Komentarze