Meksyk, a raczej Meksykańskie Stany Zjednoczone to duże państwo w Ameryce Północnej, posiadające bardzo specyficzną, cenioną kulturę i tradycję. Najpopularniejsze są walki z bykami, pozostałości cywilizacji Majów i Azteków, przejażdżki na osłach i piękne krajobrazy, od pustyni po lasy tropikalne.

Najciekawsze miejsca

 

Jeśli jest się w Meksyku trzeba odwiedzić jego stolicę, w której możemy smakować się w różnych daniach „do ręki” czyli tortillach i burito. Stolica to także obcowanie z tubylcami i poznanie ich stylu życia. Niedaleko głównego miasta w kraju leży na górach miasto Tula, w którym można zobaczyć piramidę B z wielkimi pomnikami atlantów.

Oprócz stolicy Meksyku, w tym kraju trzeba zobaczyć wybrzeże i posmakować tamtejszych ryb i owocach morza. Najlepiej udać się do miasteczka Zihuatanejo, które ma port z przycumowanymi jachtami z całego świata. To miejsce słynie z różnego rodzaju ryb. Oprócz tego warto udać się do Acapulco, które ma piękne białe plaże i widok na Ocean Spokojny. Najatrakcyjniejszy jest półwysep Jukatan, gdzie znajdziemy turkusowe morze, białe plaże i dużo miejsc do zwiedzania, najwięcej znajduje się tam pozostałości po Majach.

    

Jeśli ktoś bardziej interesuje się archeologią musi zobaczyć Palenque, które zostało wpisane na listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO. Są tam ogromne piramidy, świątynie, pałace i wieża widokowa.

Trochę o języku

Aby być prawdziwym fachowcem do spraw kuchni meksykańskiej powinniśmy wiedzieć jak wymawia się niektóre nazwy potraw. Najważniejsze zasady wymowy:

  • Litera „h” w języku hiszpańskim jest niema.
  • Podwójne „l” czytamy jak j, czyli na tortillę, powinno się mówić tortija a nie tortilla.
  • „N” z falką u góry musimy wymawiać jak polskie „ń”.
  • Literę „j” wymawia się jak h. Na papryczkę jalapeno należy mówić halapenio.
  • „Ch” powinno brzmieć jak coś pomiędzy polskim „cz” a „ć”.
  • „C” wymawiamy jak „k”.

Historia kuchni

 

Współczesna kuchnia meksykańska powstała z połączenia tradycji kuchni indyjskiej i wpływów kuchni hiszpańskiej zapoczątkowanych w okresie kolonizacji Meksyku. Głównymi składnikami jadłospisu Indian była mąka kukurydziana i fasola, na wybrzeżach królowały jarzyny, owoce i przyprawy, najbardziej papryka i pieprz. Jeśli chodzi o Hiszpan to prowadzili oni hodowlę trzody, dlatego szybko wprowadzili do Meksyku potrawy mięsne i całą ideę smażenia w tłuszczu.

Hiszpańscy konkwistadorzy podbili Meksyk w XVI wieku. Po Aztekach i Majach zostały jedynie ruiny świątyń i słynne piramidy, ale to tak naprawdę oni byli potęgą i zdobywali cały świat. Czym była by dziś europejska kuchnia bez pomidorów, papryki, ziemniaków i kukurydzy?

Bez Indian nie mielibyśmy dziś w Europie indyków i kakao, mimo że robili oni ten napój trochę inaczej. Dodawali do niego chili, białą kukurydzę i podawali na ostro. Cały czas pije się taką na południu Meksyku. Dzicy najeźdźcy przywieźli wino, ser, oliwę i wołowinę. Bardzo smakowali się również w rybach i owocach morza i dlatego na wybrzeżach Meksyku mieli co jeść i co wybierać na rybny obiad. Hiszpańskie owoce morza odpowiednio przyrządzone stanowią wizytówkę Meksyku w niektórych regionach.

Ostre dania hiszpańskie najprawdopodobniej w ogóle nie przeszłoby przez gardło Europejczykom. Podrażniony żołądek ostrym chili można złagodzić pijąc owocowe świeże soki albo migdałową orchadę z cynamonem i wanilią, którą do Meksyku przywieźli Hiszpanie. W każdej restauracji Meksykańskiej można dziś zamówić, i trzeba, flan, crepes czy naleśniki, słodkie dania których przygotowywać Meksykan nauczyli Hiszpanie.

Kuchnia

 

Współcześnie kuchnia w Meksyku jest bogata w potrawy, które jada się w europejskim stylu, przy stole za pomocą talerzy, misek i sztućców. Najczęściej w kuchni meksykańskiej używa się i jada: paprykę, fasolę, placki kukurydziane, ryby, owoce morza, kurczaka, wołowinę, wieprzowinę, indyka, avocado, cytrynę, pomidory, cukinię i jajka. Najpopularniejsze są dania, które dostaje się do ręki, czyli „antojitos”, które je się w Meksyku o każdej porze dnia i praktycznie wszędzie. Dania do ręki to kukurydziane placki „tortillas”, w których zawinięte jest mięso, warzywa i fasola. Przygotowywane są podobnie jak pizza czy kebab na oczach kupującego.

Tortilla

Robiona jest z mąki kukurydzianej. Na północy Meksyku częściej robi się ją z mąki pszennej. Piecze się ją na grubej blasze lub patelni. Mąkę na tortillę „masa harina” robi się z gotowanej kukurydzy. Upieczony placek smaruje się nią dowolnie skomponowanym farszem, najlepiej by zawierał fasolę, i zawija w rulon. Tortilla to dla Meksykan sztućce, makaron i talerze. Często służy ona do nabierania kawałków potrawy. Pokrojona na paski może zastępować makaron w zupie. Faszerowane tortille, zwinięte i upieczone nazywają się „enchiladas”, usmażone to „tacos”, grillowane – „quesadilas”. Ten kukurydziany przysmak Meksyku można dziś kupić w każdym większym sklepie w Polsce. Oczywiście można również zrobić go w prosty sposób samemu i zamrozić w plastikowym woreczku.

Dania z jednego garnka

 

Bardzo cenioną specjalnością meksykańskiej kuchni są zupy. Zwykle nazywa się je „wszystko w jednym daniu” i rzeczywiście tak jest. W typowej zupie z Meksyku można znaleźć praktycznie wszystko, na przykład: warzywa i owoce, ryby, wieprzowinę, krewetki, jaja, paprykę i pomidory. Takie dania są bardzo kolorowe, efektowne i za razem bardzo syte. Największą popularnością cieszy się „pozole”, danie z mąki kukurydzianej i różnych innych składników.

Papryka

 

To właśnie to czerwone warzywo wyróżnia kuchnię meksykańską spośród innych. Poza tym papryka łączy wszystkie odmiany meksykańskiego jedzenia. W Meksyku rośnie sto odmian papryki, od żółtej, poprzez czerwoną do ciemnobrązowej. Od słodkiej do ostrej. Najpopularniejsza jest „chili”. Jej jedzenie Meksykanie nazywają „ruletką chili”, gdyż nigdy nie wiadomo na jaką się trafi. W miarę łagodną czy całkowicie palącą gardło.

Bardzo ostra, zupełnie paląca w smaku jest papryczka „cayenne”. Do mniej ostrych należą „jalapeno”, „aucho” i „serrano”. „Cayenne” i „chii” jest dostępne są w proszku. Istnieją rozmaite sposoby przyrządzania i doprawiania potraw papryką. Do łagodnych dań dodaje się paprykę nie pokrojoną i wyjmuje się ją zaraz po przyrządzeniu. Do dania średnio ostrego paprykę przecina się na połowę, wyjmuje pestki i gotuje z potrawą. Do dania na ostro dodaje się przekrojone połówki papryki razem z pestkami i gotuje w potrawie tak długo, jak wymaga jej smak.  

Przy przyrządzaniu papryki chili należy zachować szczególną ostrożność. Jeśli robimy jej większe ilości, na przykład do zrobienia ostrej oliwy powinniśmy założyć gumowe rękawiczki. Nasiona trzeba usunąć nożem przed posiekaniem. W przypadku suszonych papryczek, odcina się ich koniec z łodygą i wytrząsa nasiona.

Inne przyprawy

 

Najpopularniejsza jest ostra i łagodna papryka, ale oprócz nich Meksykanie dodają innych przypraw do swoich potraw. Najczęściej używają:

  • Suszoną kolendrę, do „guacamole”, „pozole”, zupy cytrynowej i innych potraw.
  • Oregano, do „burritas” i zup.
  • Majeranek
  • Pieprz i sól
  • Tymianek
  • Liść laurowy, do zupy rybnej i innych dań.
  • Goździki, do krewetek w pikantnym sosie i nie tylko.
  • Kminek, między innymi do marynowania wołowiny.

Kuchnia tex- mex

 

To kuchnia teksasko -  meksykańska, która powstała w wyniku połączenia tradycji dwóch kuchni. Bardzo popularne są dla niej mięsa wieprzowe i wołowe wędzone na gorąco, oraz takie meksykańskie dania jak „tacos”, „nachos” czy „burrito”, które pomimo pochodzenia najczęściej produkowane są przez Amerykanów.