Nalewki są najbardziej tradycyjnym polskim alkoholem. Pierwsze tego typu napoje były robione w klasztorach i służyły bardziej jako lekarstwo niż niosący przyjemności trunek przeznaczony do delektowania się jego smakiem. Nalewki szybko jednak rozprzestrzeniły się po całej Europie, gdzie powstały przeróżne wariacje smakowe.
Najwięcej informacji o sztuce robienia nalewek w naszym kraju pochodzi z XVIII wieku. Alkohol mieszany z owocami i ziołami przygotowywano w dworkach szlacheckich, ale i w domach mieszczańskich i chłopskich. Kolekcja własnoręcznie przygotowanych nalewek była dla szlachcica ponoć takim samym powodem do dumy jak rodowy herb. Przepisy, przekazywane z pokolenia na pokolenie, często były pilnie strzeżone. Ponoć sekret robienia litewskiego krupniku mogła znać tylko jedna żyjące osoba. Receptura w chwili śmierci przekazywana była dalej.
W różnych regionach Polski z trunkami tego typu wiązały się przeróżne obyczaje. Na przykład na Kresach robiło się „żenichę kresową”, na którą przepis również przechodziła z pokolenia na pokolenie. Trunek ten, przygotowany z owoców dzikiej róży, miodu, cukru, mięty, rumianku i alkoholu, kojarzyć miał młodych ludzi. Kiedy gąsior z nalewką pojawiał się w oknie, kawalerowie mogli przyjeżdżać do panny w konkury. Jeśli zostali pozytywnie ocenieni przez jej rodziców, trunek pojawiał się na stole w małych kieliszkach.
Jak widać robienie nalewek to tradycja barwna i ciekawa. Warto ją kultywować i sprawdzać swe siły w komponowaniu smaków. Szczególnie, że w całej Polsce nie brakuje przeróżnych festiwali, na których wybierane są najlepsze nalewki. Jest to między innymi - Festiwal Nalewek i Miodów Syconych, konkurs na Polską Nalewkę w ramach Ogólnopolskiego Festiwalu Dobrego Smaku czy wybór najlepszej nalewki na Festiwalu Smaku w Grucznie. Okazji do pochwalenia się własnoręcznie przygotowanym trunkiem jest więc bez liku.
Przeczytaj więcej o nalewkach:
Wyprobuj przepisy na nalewki:
Komentarze