Kuchnia gruzińska charakteryzuje się bogactwem dań i obfitością aro­matycznych ziół oraz przypraw. Każdy historyczny region Gruzji ma własną, wyjątkową tradycję kulinarną, i tak na przykład rozróżniamy: kuchnię megrelską, kachetyjską i imeretyńską. W kuchni gruzińskiej istotną rolę od­grywa mięso, ale jednocześnie dużą wagę przykłada się do lokalnie uprawi­anych warzyw, owoców i ziół. Wiele osób przyjeżdżających do Gruzji zachwyca się niezwykłym, słodkim smakiem lo­kalnych produktów i zastanawia się jak to możliwe, że jedzenie smakuje tu tak wybornie. Sekretem jest tamtejsza historia, położenie geograficzne i rodzaj gleby.

 

Gruzja - kolebka wina

Dzisiaj, w tym niewielkim kraju up­rawia się ponad pięćset odmian winorośli, a gruzińskie wina słyną ze swoich unikalnych właściwości i cech. Ciepły klimat oraz wilgotne powietrze znad Morza Czarnego zapewniają doskonałe warunki do produkcji wyśmienitego wina. Zróżnicowany krajobraz i liczne strefy klimatyczne pozwalają na uprawę największej lic­zby odmian winorośli na świecie.

 

Z białej odmiany Rkatsiteli wytwarza się mocne, aromatyczne białe wino, o licznych odmianach i nazwach. Coraz bardziej popularne czerwone winogro­na Saperavi służą do produkcji moc­nego, intensywnie czerwonego wina o aromacie śliwek, przypraw i migdałów. Natomiast w regionie Kachetia od­kryjesz wyśmienite naturalne wina półsłodkie: Kindzmarauli i Akhasheni.

W przypadku win czerwonych, standar­dowo stosowaną metodą jest „barrique” - fermentacja i przechowywanie wino­gron w beczkach. Jednak stary kaukas­ki sposób produkcji jest nadal pow­szechnie praktykowany, szczególnie we wschodniej części Gruzji, a zwłaszcza w regionie Kachetia. Polega on na umi­eszczaniu winogron w dużych, ceramic­znych pojemnikach, zwanych „kwewri”, które po uszczelnieniu zakopuje się na kilka miesięcy w ziemi, tak by wino­grona naturalnie dojrzały i osiągnęły wyśmienity smak. Wczesną formę „kwewri” odnaleziono na górze Chrami. Jej wiek określa się na VI tysiąclecie p.n.e. Ponadto, liczne „kwewri” z tego samego okresu oraz z późniejszych wieków wykopano zarówno we wschod­niej, jak i zachodniej części Gruzji. Po­mimo podobnego zastosowania, „kwe­wri” z zachodniej i wschodniej części kraju, tj. odpowiednio z Kolchidy (gdzie nosiły nazwę „czuri”) i Iberii, różniły się od siebie kształtem, wykonaniem, kol­orem i elementami dekoracyjnymi.

 

Gruzińska tradycja toastów

Tamada, czyli mistrz ceremonii jest niez­wykle ważną i szanowaną osobą pod­czas „supry” – tradycyjnej gruzińskiej uczty. Tworzy on atmosferę i nadaje koloryt imprezie, wygłaszając toasty, które poprzez swoją strukturę i zawarte przesłanie przypominają wiersze lub przypowieści. Dobrego Tamadę pow­inny cechować między innymi poczu­cie humoru i znajomość tradycyjnych toastów. Supra jest tłem dla wszystkich najistotniejszych wydarzeń w życiu Gru­zinów. Jest też nieodzownym atrybutem słynnej gruzińskiej gościnności. Tamada stanowi pomost pomiędzy przeszłością, teraźniejszością i przyszłością. Bądź gotowy… i pamiętaj, że najlepszą odpowiedzią na toast jest słowo „gaumardżos!”, które oznacza “Za nasze zwycięstwo!” Toasty są wzno­szone w określonym porządku: najpierw pije się zazwyczaj za pokój, a później za powód spotkania (naszych gości!)

 

Przy gruzińskim stole

Kuchnia gruzińska jest oryginalna i bardzo charakterystyczna. Stanowi ona naturalne przedłużenie żyznej, bogatej w minerały gleby, zasilanej czystymi wodami z gór Kaukazu. Znajdziemy tu szeroką gamę dań, bogatych w zioła i przyprawy oraz mieszankę potraw mięsnych i wegetariańskich. Możemy delektować się: organicznym, świeżym mięsem wieprzowym lub jagnięcym, kurczakiem lub rybami, orzechami laskowymi i włoskimi, różnymi rodzajami sera, marynatami i wyrazistymi przyprawami. Możemy skosztować: bakłażanów, śliwek, kukurydzy, granatów, czerwonej fasoli, dzikich ziół, kolendry, szalotki, ostrej papryki, mięty, bazylii, czosnku i wielu innych produktów, które serwowane są zarówno w restauracjach, jak i w domach, we wszystkich zakątkach kraju.

 

Najpopularniejsze dania, których warto spróbować

 

PRZYSTAWKI

GRUZIŃSKIE SERY – wybór gruzińskich serów ze wszystkich regionów kraju.

NADUGI – produkt nabiałowy przypominający twaróg, ale łagodniejszy w smaku.

CHACZAPURI – gruziński serowy chleb, znany również jako „gruzińska pizza”. Występuje w wielu lokalnych odmian­ach.

 

ZUPY

CHASZI – rosół z flakami wołowymi, mocno doprawiony czosnkiem.

CHARCZO – zupa o konsystencji gu­laszu i ostrym, wyrazistym smaku przy­gotowywana z wołowiny lub kurczaka z dodatkiem orzechów.

CZICHIRTMA – delikatna zupa na bazie kurczaka z jajkiem i octem.

 

DANIA GŁÓWNE

SACIWI – kurczak lub indyk w sosie z orzechów włoskich z czosnkiem i przy­prawami.

MCWADI – gruziński szaszłyk; mięso grillowane nad ogniem rozpalonym z gałęzi winorośli, skropione świeżym sokiem z granatu.

CHINKALI – gruzińskie danie narodowe: soczyste pierogi z farszem mięsnym, które je się rękami, wykorzystując specjalną technikę, możliwą do opanowania tylko w Gruzji! Turys­tom tak bardzo smakuje to danie, że wracają specjalnie po to, aby ponownie go spróbować.

 

SOSY

BAŻE – sos ze zmielonych orzechów włoskich z dodatkiem czosnku i przy­praw. Smakuje wyśmienicie z każdym daniem.

ADŻIKA – oryginalny, pikantny sos gruziński, z dodatkiem ziół i przypraw.

TKEMALI – gruziński ketchup, ale jed­nak coś znacznie więcej… kwaśny, czerwony lub zielony sos z owoców drzewa tkemali. Nikt nie wyjeżdża z Gruzji bez butelki tego smakołyku.

 

DESERY

CZURCZCHELA – orzechy włoskie nawleczone na nitkę, pokryte sokiem z winogron, suszone na słońcu.

GOZINAKI – tradycyjny gruziński deser z karmelizowanych orzechów (zazwyc­zaj z orzechów włoskich), prażonych w miodzie. Gozinaki podaje się głównie w Nowy Rok i Święta Bożego Narodzenia.

PELAMUSZI – gruzińskie desery zwykle zawdzięczają swój smak i aromat owocom i orzechom, a nie masłu i ja­jkom. Pelamuszi to gruziński smakołyk sporządzony z ekstraktu z soku z wino­gron połączonego z mieszanką cukru i mąki.

 

Informacja prasowa