Kuchnia gruzińska charakteryzuje się bogactwem dań i obfitością aromatycznych ziół oraz przypraw. Każdy historyczny region Gruzji ma własną, wyjątkową tradycję kulinarną, i tak na przykład rozróżniamy: kuchnię megrelską, kachetyjską i imeretyńską. W kuchni gruzińskiej istotną rolę odgrywa mięso, ale jednocześnie dużą wagę przykłada się do lokalnie uprawianych warzyw, owoców i ziół. Wiele osób przyjeżdżających do Gruzji zachwyca się niezwykłym, słodkim smakiem lokalnych produktów i zastanawia się jak to możliwe, że jedzenie smakuje tu tak wybornie. Sekretem jest tamtejsza historia, położenie geograficzne i rodzaj gleby.
Gruzja - kolebka wina
Dzisiaj, w tym niewielkim kraju uprawia się ponad pięćset odmian winorośli, a gruzińskie wina słyną ze swoich unikalnych właściwości i cech. Ciepły klimat oraz wilgotne powietrze znad Morza Czarnego zapewniają doskonałe warunki do produkcji wyśmienitego wina. Zróżnicowany krajobraz i liczne strefy klimatyczne pozwalają na uprawę największej liczby odmian winorośli na świecie.
Z białej odmiany Rkatsiteli wytwarza się mocne, aromatyczne białe wino, o licznych odmianach i nazwach. Coraz bardziej popularne czerwone winogrona Saperavi służą do produkcji mocnego, intensywnie czerwonego wina o aromacie śliwek, przypraw i migdałów. Natomiast w regionie Kachetia odkryjesz wyśmienite naturalne wina półsłodkie: Kindzmarauli i Akhasheni.
W przypadku win czerwonych, standardowo stosowaną metodą jest „barrique” - fermentacja i przechowywanie winogron w beczkach. Jednak stary kaukaski sposób produkcji jest nadal powszechnie praktykowany, szczególnie we wschodniej części Gruzji, a zwłaszcza w regionie Kachetia. Polega on na umieszczaniu winogron w dużych, ceramicznych pojemnikach, zwanych „kwewri”, które po uszczelnieniu zakopuje się na kilka miesięcy w ziemi, tak by winogrona naturalnie dojrzały i osiągnęły wyśmienity smak. Wczesną formę „kwewri” odnaleziono na górze Chrami. Jej wiek określa się na VI tysiąclecie p.n.e. Ponadto, liczne „kwewri” z tego samego okresu oraz z późniejszych wieków wykopano zarówno we wschodniej, jak i zachodniej części Gruzji. Pomimo podobnego zastosowania, „kwewri” z zachodniej i wschodniej części kraju, tj. odpowiednio z Kolchidy (gdzie nosiły nazwę „czuri”) i Iberii, różniły się od siebie kształtem, wykonaniem, kolorem i elementami dekoracyjnymi.
Gruzińska tradycja toastów
Tamada, czyli mistrz ceremonii jest niezwykle ważną i szanowaną osobą podczas „supry” – tradycyjnej gruzińskiej uczty. Tworzy on atmosferę i nadaje koloryt imprezie, wygłaszając toasty, które poprzez swoją strukturę i zawarte przesłanie przypominają wiersze lub przypowieści. Dobrego Tamadę powinny cechować między innymi poczucie humoru i znajomość tradycyjnych toastów. Supra jest tłem dla wszystkich najistotniejszych wydarzeń w życiu Gruzinów. Jest też nieodzownym atrybutem słynnej gruzińskiej gościnności. Tamada stanowi pomost pomiędzy przeszłością, teraźniejszością i przyszłością. Bądź gotowy… i pamiętaj, że najlepszą odpowiedzią na toast jest słowo „gaumardżos!”, które oznacza “Za nasze zwycięstwo!” Toasty są wznoszone w określonym porządku: najpierw pije się zazwyczaj za pokój, a później za powód spotkania (naszych gości!)
Przy gruzińskim stole
Kuchnia gruzińska jest oryginalna i bardzo charakterystyczna. Stanowi ona naturalne przedłużenie żyznej, bogatej w minerały gleby, zasilanej czystymi wodami z gór Kaukazu. Znajdziemy tu szeroką gamę dań, bogatych w zioła i przyprawy oraz mieszankę potraw mięsnych i wegetariańskich. Możemy delektować się: organicznym, świeżym mięsem wieprzowym lub jagnięcym, kurczakiem lub rybami, orzechami laskowymi i włoskimi, różnymi rodzajami sera, marynatami i wyrazistymi przyprawami. Możemy skosztować: bakłażanów, śliwek, kukurydzy, granatów, czerwonej fasoli, dzikich ziół, kolendry, szalotki, ostrej papryki, mięty, bazylii, czosnku i wielu innych produktów, które serwowane są zarówno w restauracjach, jak i w domach, we wszystkich zakątkach kraju.
Najpopularniejsze dania, których warto spróbować
PRZYSTAWKI
GRUZIŃSKIE SERY – wybór gruzińskich serów ze wszystkich regionów kraju.
NADUGI – produkt nabiałowy przypominający twaróg, ale łagodniejszy w smaku.
CHACZAPURI – gruziński serowy chleb, znany również jako „gruzińska pizza”. Występuje w wielu lokalnych odmianach.
ZUPY
CHASZI – rosół z flakami wołowymi, mocno doprawiony czosnkiem.
CHARCZO – zupa o konsystencji gulaszu i ostrym, wyrazistym smaku przygotowywana z wołowiny lub kurczaka z dodatkiem orzechów.
CZICHIRTMA – delikatna zupa na bazie kurczaka z jajkiem i octem.
DANIA GŁÓWNE
SACIWI – kurczak lub indyk w sosie z orzechów włoskich z czosnkiem i przyprawami.
MCWADI – gruziński szaszłyk; mięso grillowane nad ogniem rozpalonym z gałęzi winorośli, skropione świeżym sokiem z granatu.
CHINKALI – gruzińskie danie narodowe: soczyste pierogi z farszem mięsnym, które je się rękami, wykorzystując specjalną technikę, możliwą do opanowania tylko w Gruzji! Turystom tak bardzo smakuje to danie, że wracają specjalnie po to, aby ponownie go spróbować.
SOSY
BAŻE – sos ze zmielonych orzechów włoskich z dodatkiem czosnku i przypraw. Smakuje wyśmienicie z każdym daniem.
ADŻIKA – oryginalny, pikantny sos gruziński, z dodatkiem ziół i przypraw.
TKEMALI – gruziński ketchup, ale jednak coś znacznie więcej… kwaśny, czerwony lub zielony sos z owoców drzewa tkemali. Nikt nie wyjeżdża z Gruzji bez butelki tego smakołyku.
DESERY
CZURCZCHELA – orzechy włoskie nawleczone na nitkę, pokryte sokiem z winogron, suszone na słońcu.
GOZINAKI – tradycyjny gruziński deser z karmelizowanych orzechów (zazwyczaj z orzechów włoskich), prażonych w miodzie. Gozinaki podaje się głównie w Nowy Rok i Święta Bożego Narodzenia.
PELAMUSZI – gruzińskie desery zwykle zawdzięczają swój smak i aromat owocom i orzechom, a nie masłu i jajkom. Pelamuszi to gruziński smakołyk sporządzony z ekstraktu z soku z winogron połączonego z mieszanką cukru i mąki.
Informacja prasowa
Komentarze