Estragon, bylica estragon (Artemisia dracunculus) - wieloletnia roślina lecznicza i przyprawowa, o charakterystycznym korzennym zapachu i ostrym smaku, z rodziny astrowatych, osiągająca wysokość od 50 do 150 cm. Pierwotna nazwa estragonu wywodzi się od łacińskiego słowa draco, co oznacza wąż. Nazwa najprawdopodobniej wzięła się od kształtu korzeni, które są powyginane i swoim wyglądem przypominają węża. Do Europy estragon trafił za sprawą wypraw krzyżowych.

Estragon to popularna przyprawa stosowana w wielu kuchniach europejskich m.in. we Francji i w Niemczech Okresem największej popularności estragonu we Francji był XV wiek, to tam w księgach opisujących bylicę estragonu pojawiła się nazwa - wężowe ziele.
 
W stanie naturalnym występuje w  Ameryce Północnej i Azji Środkowej.  W Europie jest popularną rośliną przyprawową. Za ojczyznę estragonu uznaje się azjatyckie tereny byłego Związku Radzieckiego. Na świecie występuje kilka odmian estragonu, najpopularniejsze: estragon francuski, zwany również niemieckim lub holenderskim oraz rosyjski. Najmniej wyrazisty w smaku i aromacie jest estragon rosyjski. Charakteryzuje się jasną barwą liści i dojrzewającymi nasionami, rozmnaża się go przez wysiew. Francuski, charakteryzuje się ciemnozielonymi i lancetowatymi liśćmi, kwitnie co kilka lat, a jego nasiona nie dojrzewają. Rozmnaża się go przez podział kłączy. W Polsce uprawiany estragon wyraźnie różni się do form rosyjskiej i francuskiej zarówno pod względem wyglądu, jak i składem chemicznym.
 
Estragon lubi stanowisko słoneczne lub półcień, odsłonięte od wiatru, podłoże próchnicze, bogate w wapń i wilgoć. Kwitnie od lipca do września. Drobne żółto-zielone kwiaty skupione są w kulistych koszyczkach kwiatowych. Ziele zbiera się, gdy osiągnie wysokość około 20 cm, związuje się w pęczki i suszy w przewiewnym miejscu.
 
Roślina zawiera olejek lotny, w którego skład wchodzi przede wszystkim estragon, enzymy, garbniki, gorycze, kumaryny, sole mineralne oraz jod. Liście estragonu zawierają olejek lotny, którego zapach przypomina anyżek.
 
Estragon ma działanie wzmacniające, pobudza apetyt i trawienie, wspomaga pracę żołądka i przewodu pokarmowego, pobudza pracę całego układu pokarmowego, zwiększa wytwarzanie soków żołądkowych, działa moczopędnie. W medycynie ludowej stosuje się go przeciw miażdżycy.
 
Estragon jest bardzo aromatyczny, pachnie przyjemnie i ma pikantny, korzenno-ziołowy smak. W kuchni stosujemy przyprawę w postaci świeżej i suszonej. Należy ją używać w niewielkich ilościach. Estragonem przyprawia się zupy, potrawy z mięs (cielęciny, jagnięciny, baraniny), ryby, sosy (cytrynowy, tatarski) i majonezy. Używa się go do produkcji octu. Octem estragonowym marynuje się ogórki, dynię i inne warzywa. Pasuje do dań z pieczarek, kalafiorów, szparagów, marchwi, cukinii, pomidorów, dań z groszku i fasoli. Ziele pasuje szczególnie do kurczaka pieczonego, golonki, boczku wieprzowego, baraniny, wędlin i podrobów. Doskonale się sprawdza w daniach z jajkami i surówkami wieloskładnikowymi.