Bakłażan jest różnie nazywany: oberżyną, gruszką miłosną, jajkiem krzewiastym, psianką podłużną. Wydaje jadalne fioletowo-czarne owoce, które dorastają do 25 cm długości i do 1 kg wagi. 

 

Bakłażan przywędrował do nas z Indii. Niektórzy sądzą, że również z Pakistanu. Początkowo warzywo to było traktowane jako ozdoba, z powodu pięknego wyglądu. Na dobre zagościł we Włoszech, gdzie rósł głównie w ogrodzie, później trafił na włoskie stoły. Dziś Włosi,Grecy i Turcy, nie wyobrażają sobie życia bez bakłażana, jedzą go m. in. w sałatkach oraz w potrawach jednogarnkowych. Za przykład może posłużyć włoska potrawa „melanzane”, gdzie bakłażan obok karczocha stanowi jeden z głównych składników.
Powoli i my zaczynamy przekonywać się do tego pięknego warzywa z rodziny psiankowatych.

Bakłażany należą do rodziny psiankowatych warzyw , które obejmują również pomidory, papryki i ziemniaki . Rosną one w sposób, podobny jak pomidory , wisząc na winorośli rośliny , która rośnie kilka stóp na wysokości. Podczas gdy różne odmiany wahają się nieznacznie w smaku i teksturze , można ogólnie opisać je jako mające  przyjemnie gorzki smak i gąbczastą konsystencję.

Zawartość witamin w bakłażanie to przede wszystkim: Wit. C, K, B6, mikroelementy – mangan, potasu i fosfor, mniej magnezu i miedzi. Zawiera również dużo żelaza, wapnia, i błonnika, PP, a nawet nieco kwasu foliowego. 


Bakłażan posiada ciekawe właściwości:

  • skutecznie obniża poziom cholesterolu, przez co zapobiega miażdżycy oraz chorobom układu sercowo – naczyniowego;
  • zawiera dużą ilość antyoksydantów, które chronią nas przed ryzykiem zachorowania na nowotwory oraz choroby układu krążenia;
  • podnoszą ogólną odporność organizmu na zakażenia i infekcje;
  • bakłażan odtruwa organizm, dlatego polecany jest w szczególności, gdy mamy osłabiony organizm, za przykład może posłużyć kuracja antybiotykowa.

Nie poleca się natomiast tego warzywa osobom z chorobami trzustki i wątroby, ponieważ bakłażan jest zbyt ciężkostrawny. 

Zobacz także:  Bakłażan - przepisy na 20 dań