Ojczyzną szpinaku jest dawna Persja, gdzie był uprawiany już przed dwoma tysiącami lat. Do Europy sprowadzili go w IX wieku Arabowie. Jednak swoją sławę zawdzięcza omyłce pewnej sekretarki. W 1890 r. jeden z amerykańskich naukowców prowadził szczegółowe badania nad szpinakiem. Jego asystentka zamiast wpisać w raporcie, że 100 g tego warzywa zawiera 3 mg żelaza, pomyliła się i napisała 30. Dzięki jej błędowi szpinak zyskał sławę nadzwyczaj zdrowego warzywa.

Zielone zdrowie

Szpinak ma właściwości  przeciwnowotworowe, dobrze wpływa na trawienie. Jest polecany jako środek pomocny w leczeniu zaparć i nadciśnienia. Zawiera dużo wapnia, potasu, sodu, fosforu, magnezu, a także żelazo, cynk, witaminy: A, z grupy B, C i E, oraz kwas foliowy. Niestety, zawiera również kwas szczawiowy, który łącząc się z żelazem i wapniem, ogranicza wchłanianie tych pierwiastków przez organizm. Dlatego też nie powinni jadać szpinaku cierpiący na artretyzm, reumatyzm, choroby wątroby czy nerek. Spożywanie szpinaku w połączeniu z roślinami bogatymi w witaminę C, jak np. natka pietruszki, powoduje, że organizm przyswaja większe ilości żelaza. Najbardziej wartościowe są świeże młode liście.

Opracowano na podstawie listów Anny Matei z Potoku Górnego, Anny Ślesickiej z Pułtuska i Mirosława Makieły z Żarowa.

Dziękujemy!

Fot.: Sandra Cunningham - Fotolia